Hoi allemaal. Ik ben Kay en ik ga jullie af en toe wat vertellen over mijn ervaringen tijdens het trainen. Leuk dat jullie meelezen!
Na Expeditie Robinson was ik behoorlijk wat kilo’s kwijt. Ik ben een hardloper, maar dat moest ik toen helaas even mijden. Ik ben eenendertig, ren eigenlijk al sinds mijn zeventiende, en kan mij eigenlijk geen leven voorstellen waarin er niet gerend wordt. Ik voel mij namelijk het beste als ik ren: vol energie en vrij.
Normaal ren ik zo’n 5×8, dus 40 kilometer per week. Ik woon vlakbij het Westerpark in Amsterdam, dus trek mijn schoenen aan en ben weg, superfijn. Als ik ren probeer ik eigenlijk juist niet in een cadans te komen. Ik versnel of vertraag, spring over paaltjes, gebruik trappen, bloembakken, heuvels, you name it. Mijn run voelt dan als een spel waarin ik mijzelf continu uitdaag. Daarnaast versnel ik altijd de laatste kilometer, waarvan de laatste 500 meter sprint. Ik ben ooit een duurloper geweest, maar kwam er gaandeweg achter dat mijn lichaam het niet aankon (lees: blessures). Ik vind het nu fijn om kortere afstanden zo snel mogelijk te doen, telkens weer.
Krachttraining deed ik eigenlijk altijd, maar dan alleen met oefeningen in het park met eigen lichaamsgewicht. Denk aan pull-ups, dips en push ups.
Na mijn terugkomst moest ik de kilometers terugbrengen naar 15 per week en dit gaan aanvullen met krachttraining in de sportschool. Ik ben eigenlijk helemaal geen fan van de gym, maar als ik er uit bleef zien als een skelet kon ik mijn werk ook wel vergeten.
De komende tijd zal ik jullie gaan vertellen over mijn ervaringen tijdens mijn nieuwe trainingen, maar voor nu houd ik het hier even bij want ik lig met 39.8 in bed!
Tot later, X Kay
Na Expeditie Robinson was ik behoorlijk wat kilo’s kwijt. Ik ben een hardloper, maar dat moest ik toen helaas even mijden. Ik ben eenendertig, ren eigenlijk al sinds mijn zeventiende, en kan mij eigenlijk geen leven voorstellen waarin er niet gerend wordt. Ik voel mij namelijk het beste als ik ren: vol energie en vrij.
Normaal ren ik zo’n 5×8, dus 40 kilometer per week. Ik woon vlakbij het Westerpark in Amsterdam, dus trek mijn schoenen aan en ben weg, superfijn. Als ik ren probeer ik eigenlijk juist niet in een cadans te komen. Ik versnel of vertraag, spring over paaltjes, gebruik trappen, bloembakken, heuvels, you name it. Mijn run voelt dan als een spel waarin ik mijzelf continu uitdaag. Daarnaast versnel ik altijd de laatste kilometer, waarvan de laatste 500 meter sprint. Ik ben ooit een duurloper geweest, maar kwam er gaandeweg achter dat mijn lichaam het niet aankon (lees: blessures). Ik vind het nu fijn om kortere afstanden zo snel mogelijk te doen, telkens weer.
Krachttraining deed ik eigenlijk altijd, maar dan alleen met oefeningen in het park met eigen lichaamsgewicht. Denk aan pull-ups, dips en push ups.
Na mijn terugkomst moest ik de kilometers terugbrengen naar 15 per week en dit gaan aanvullen met krachttraining in de sportschool. Ik ben eigenlijk helemaal geen fan van de gym, maar als ik er uit bleef zien als een skelet kon ik mijn werk ook wel vergeten.
De komende tijd zal ik jullie gaan vertellen over mijn ervaringen tijdens mijn nieuwe trainingen, maar voor nu houd ik het hier even bij want ik lig met 39.8 in bed!
Tot later, X Kay
4 comments
Hey,
Na ruim een maand zul je wel weer een stukje verder zijn. Kan me voorstellen dat zo’n maand een aanslag is geweest voor het lichaam. Ik mocht vandaag voor het eerst in anderhalfjaar een klein stukje roeien. Gaat nog wel een half jaartje duren voordat ik de schoenen weer onder kan binden. Maar wat kijk ik er naar uit om op een goede manier kapot te gaan. Jij Succes!
Hoi Kay,
Klinkt als een erg leuke en uitdagende manier van intervaltraining. Lijkt me ook erg leuk om een keer in trainingsvorm met een groepje te doen om jouw ervaring zo ook op anderen over te brengen 🙂
Volgens mij proberen veel fanatieke hardlopers de sportschool te mijden, maar het is soms wel lastig om op een leuke manier wat kracht in te bouwen in je normale training.
Groeten Chantal
hoi
doei