“Tante Danielle, ik wil met je mee rennen”.. is wat ik steevast hoorde wanneer ik tijdens mijn hardlooprondje een pitstop maakte bij het huis van mijn zus. Een klein stukje de straat uit, hobbelde ze aan mijn hand dan mee, maar de grote glimlach op haar gezicht verklapte dat ze serieus een voorbeeld zag in haar hardlopende tante, en daarom trokken wij dit weekend de stoute schoenen aan voor Femy’s eerste echte hardlooptraining!
Het is een van de nieuwste ontwikkelingen binnen het hardlopen: kinderen die aan hardlopen doen. In het verleden was hardlopen natuurlijk een onderdeel van de atletiek, het voetballen of andere sporten, maar tegenwoordig zie je steeds vaker vaders of moeders die een stukje in het bos gaan hardlopen met hun kinderen.
De opvatting dat hardlopen slechts zou zijn voor de ontwikkeling van het kind is inmiddels ook achterhaald. Kinderen die buiten spelen, bewegen al genoeg, was vroeger de opvatting. Maar met de komst van de tv en spelcomputers heeft dat “buitenspelen” toch een iets andere strekking gekregen en wordt er tegenwoordig minder geklauterd en gerend. Met als resultaat dat 12%* van de kinderen en jongeren (2-20 jaar) te kampen heeft met overgewicht. De noodzaak om kinderen weer (meer) te laten bewegen is er daarom wel degelijk, dus laten wij hardlopers dat vooral stimuleren!
Bij steeds meer hardloopevenementen verschijnen al de zogenaamde ‘kids-runs’. Op hetzelfde parcours een run speciaal voor de jonkies, over een afstand van 500 meter, of 1 of 2 kilometer. Compleet met startnummer en medaille! Hoe tof is dat! En dat is natuurlijk dan ook gelijk de belangrijkste voorwaarde om een kind mee te laten doen aan een hardloopwedstrijd: het moet er wel plezier in hebben! Samen met je papa, mama, oom of tante aan de startlijn verschijnen is een hele belevenis (voor beiden! ;)), en een mooie medaille als beloning maakt het helemaal af!
Femy vond haar eerste training geweldig! En hoewel we rustig aan zijn begonnen, met slechts een paar keer 30 seconden rennen en 1 minuut wandelen, had ze direct de smaak al goed te pakken en sprintte ze met een grote glimlach over de dijk. Het geleidelijk aan opbouwen van de trainingen is van groot belang. Kinderen hebben geen benul van tijd en afstand, daarom doe je er beter aan om ze tot een bepaald object (lantaarnpaal, bruggetje of bocht) te laten rennen en daarbij goed in de gaten te houden dat ze niet buiten adem raken. Verder maakt variatie in trainingen het hardlopen niet alleen leuker en dus interessanter, ook verbetert de snelheid wanneer duurlooptraining wordt afgewisseld met interval/sprinttraining.
Op 13 september lopen Femy en ik haar eerste wedstrijd: de 1km op de Sluizenloop in Vreeswijk. Ze kijkt er nu al naar uit. En met de opmerking die ze maakte aan het eind van haar eerste training, heb ik zo’n vermoeden dat we die finishlijn wel gaan halen! …
“En nu wil ik een marathon lopen, tante Danielle”
* Bron CBS, juli 2014.
1 comment
Wat mooi geschreven!! Helemaal met je eens!! Top foto ook nog eens! X